Elena Stafieva
Demna Gvasalia het die handelsmerk Vetements, wat hy en sy broer Guram in 2014 geskep het, verlaat. Binne die modewêreld klink hierdie nuus nogal hard - Gvasalia is die afgelope vyf jaar een van sy hoofkarakters. Wel, in 'n taamlik breë sosiokulturele konteks het dit ook 'n resonansie - laasgenoemde is net die interessantste. Maar kom ons begin met die eerste een om dit duideliker te maak.
2014 het 'n belangrike jaar vir nuwe mode geword. Heel aan die einde is besluit om Alessandro Michele aan te stel as die nuwe kunsdirekteur van Gucci, en die herfs-winter 2014/15-versameling was die eerste vir die nuwe Paryse handelsmerk Vetements, uitgevind deur die ontwerper Demna Gvasalia en sy broer Guram, wat die uitvoerende hoof van die handelsmerk geword het. Hierdie jaar kan eintlik beskou word as die begin van 'n nuwe modegolf, 'n nuwe manier om mode te maak. Tegnies was die essensie daarvan nie die hantering van modieuse ontwerp as sodanig nie, maar min of meer vindingryke styl, wat verskillende vintage voorkoms meng. Om in werklikheid pastiche en kamp te oefen, soos ons in 2019 sou sê - terselfdertyd het ons dit 'styliste-mode' genoem.
Dit was uitdagend - om enige egtheid te ignoreer, die groot voorgangers eerlik te verdraai en glad nie daaroor bekommerd te wees nie. Die oorspronklike ontwerp is 'n paar seisoene tevore deur Hedi Slimane in Saint Laurent gelykgemaak. En hierdie ouens het die metode van fantasie, omvang en verbeelding toegevoeg. Hulle stylreeks was wyer.
© Edward Berthelot
Maar die belangrikste ding wat hulle gebring het, was progressiewe idees. Al hierdie stilistiese bewegings het saamgeval met 'n groot sosio-kulturele beweging. Die woorde "liggaamspositivisme", "geslagsambivalensie" en "feminisme" het meer gereeld in modetekste begin verskyn as die woorde "silhoeët", "snit" en "tekstuur". Die nuwe mode het 'n nuwe humanistiese ideaal begin uitsaai: inklusiwiteit, geslagsmobiliteit en de-objektivering, die verwerping van tradisionele standaarde vir skoonheid en seksuele aantrekkingskrag, waarvoor dit 'lelike mode' genoem is.
Dit is nie ons doel om die styl van Vetements en die tegnieke van Gvasalia in detail uitmekaar te haal nie - oor die argiewe van Maison Martin Margiela (waar Demna beland het onmiddellik nadat Martin vertrek het), oor die sjiek van die voormalige USSR en die Luzhniki-mark van die 90's. (asook oor die werk van Votta-stylist Lotta Volkova) baie en breedvoerig geskryf. Wel, die punt is dat die krag van nihilisme - ontkenning van vorige kanons, oortreding van vorige reëls, omverwerping van vorige idees - plus die energie van die nuwe wêreld 'n redelike kragtige golf geskep het waarop dit moontlik was om alles uit te haal: hoodies vir duisend euro, voorskote van Sowjetse oliedoek en skewe rokke van lila sagte. Dit het vinnig gewerk, Demna Gvasalia het al die dividende tot by die kontrak met Balenciaga gebring, maar kon nie lank werk nie.
Hier moet een opmerking gemaak word: die genot van die aanhangers van Gvasalia lyk vir my net so produktief soos die haat van sy teenstanders. By die vertrek van Gvasalia sien ek geen karmiese vergelding nie - enersyds. Aan die ander kant lyk die desperate selfverheerliking in Guram Gvasalia se stelling oor hierdie saak vir my ietwat grotesk. In onlangse seisoene is gesien dat al Demna se bestaande ontwerpkragte op Balenciaga gerig is, en toe die drieletter-woord op die berugte Vetements-hoodie verskyn, het dit duidelik geword dat die situasie daar verhit. Maar die belangrikste is dat enige hoodies, wat u ook al daarop skryf, vir die vyfde of selfs die tiende keer verveeld raak, selfs toegewyde aanhangers word vinnig versadig daarmee. En die mees gevorderde idees wat nog op 'n stadium begin, moet 'n koel ontwerp vereis. Nietemin: koel ontwerp lewer nuwe betekenisse op, die krag van estetiese idees skep 'n kragtige ideologiese veld. Dit was die geval met Gilles Zander by Jil Sander, Miuccia Prada in Prada, Martin Margiela in Maison Martin Margiela, Nicolas Ghesquière in Balenciaga, Albert Elbaz in Lanvin, Phoebe Faylo by Celine. Toe 'n nuwe skoonheid ontstaan waar niemand dit vantevore gesien het nie, toe nuwe vorms en verhoudings skielik aantreklik raak, toe dit ons iets nuuts oor onsself en die wêreld rondom begin vertel, het dit begin raak, opgewonde raak, emosies oproep, produseer slegs hype.toe dit alles iets nuuts oor onsself en die wêreld rondom ons begin vertel het, het dit begin raak, opgewonde geraak, emosies ontlok en nie net hype veroorsaak nie.toe dit alles iets nuuts oor onsself en die wêreld rondom ons begin vertel het, het dit begin raak, opgewonde geraak, emosies ontlok en nie net hype veroorsaak nie.
© Estrop
Guram Gvasalia se uitspraak oor die vertrek van sy broer uit die pos as kunsdirekteur by Vetements het nuwe perspektiewe vir Vetements en Demna beklemtoon. Dit is nie ongelooflik nie - Demna het beslis 'n visie. "Wat Demna die afgelope paar jaar gedoen het, is 'n belangrike hoofstuk in die geskiedenis van Vetements," lui die teks, maar dit klink na buite meer soos "The Moor has done his job, the Moor can go." Sonder om verder te voorspel, is een ding seker: die era toe dit maklik was om op 'n talentvolle samestelling en gevorderde slagspreuke uit te spring, het tot 'n einde gekom.
Dit het vyf jaar geduur - 'n lang tydjie vir die moderne wêreld, waar alles voortdurend beweeg, vinnig verander en - net 'n bietjie - in sy teenoorgestelde verander. Ontwerp is besig om weer mode te word - dit was die afgelope twee seisoene duidelik sigbaar. Byna die maksimum is uit straatdrag, post-Sowjet-chic en selfs uit die kamp in die breedste sin van die woord gepers, en die progressiewe ideologie moet nuwe vorme aanneem. Ek dink dit sal nie 'n nuwe krag en 'n nuwe vertroue wees nie - ons het die afgelope tyd baie daarvan gesien - maar 'n nuwe broosheid en 'n nuwe sensitiwiteit. En selfs weerloosheid. En onder wie se naam dit genoem sal word - ons sal noodwendig binnekort sien.
Die mening van die outeur mag nie saamval met die mening van die redaksie nie
